The School of Athens

 

سلام

 

نقاشی The School of Athens توسط Raphael نقاشی ای است که چند روزی ذهن من را درگیر خود کرده بود.

در این نقاشی چندین فیلسوف معروف دیده میشوند. جزییات این که چه کسی چه کسی است را میتوانید خودتان در صفحه ی ویکی پدیای این نقاشی بخوانید

بنظرم نقاشی هایی مانند این نقاشی بخواهیم یا نخواهیم جزو سنگ بنا های دنیایی که اکنون در آن زندگی میکنیم هستند.

دنیایی که تمدن غرب را شکل داده دنیایی است که در طی سال ها و سال ها این نقاشی ها را دیده و اگر گوشه ای ذهن اکنون بشر را بخواهیم در یک اتاق تصور کنیم، این نقاشی از تابلو های آن اتاق خواهد بود. 

چیزی که در این نقاشی برایم مهم است این است که رافائل در ذهن خود چگونه شخصیت های مختلف داستان یونان قدیم را منظم کرده است.

در مرکز تصویر افلاطون که او را از استاد خود داوینچی نقاشی کرده است و ارسطو را میبینیم. هر کدام کتاب های خود را در دست دارند و چیزی که برای من زیبایی زیادی داشت این بود که در مرکز تصویر، این دو فیلسوف در چشمان یک دیگر نگاه میکنند و یکی از آنچه بالا است سخن میگوید و یکی از آنچه پیش رو است. از جمله چیز هایی که پیش رو و در دنیای مادی است انسان هایی هستند که در جلوی تصویر قرار گرفته اند و چشم بیننده ی داستان که شما هستید. 

و هیچ کسی نمیتواند از تجربه ی رافائل از این تصویر گری بگوید که خالق این اثر، خود مخلوق تفکر این فلاسفه بوده است. 

 

نقاط دیگر این نقاشی که توجه مرا جلب میکنند زرتشت است که گویی پر از ستاره را در دست گرفته و با شخصی که زمین را در دست دارد در حال نگاه به شخصی هستند که دستانش معلوم نیست.

 شکلی که اقلیدس پرگار را روی زمین نگه داشته برای من یاد آور این است که چگونه معماران دنیای فعلی با نگاهی که به کار خود دارند چشم ما را مسحور کرده اند. زنی که آبی پوشیده غرق در این طرح شده و حتی مردی که بالای او در حال گوش زد به اوست هم چشم از این اثر بر نمیدارد. زنی که بالای سر این ها ایستاده است با دست های خود در حال برقرار کردن تعادل است در حالی که یک زن متوجه او شده است و نگاه به او برایش شگفت آور است.

کتیب های مختلف در سمت چپ تصویر و نحوه ی تدریس و نوشتن کتاب هایشان به تصویر کشیده شده اند و نظر رافائل را در مورد ارزش نسبی این طرز تدریس و نوشتن بیان میکند.