بوی خیس ماه مدرسه

سلام

این آهنگ بوی ماه مدرسه هست، شما رو نمیدونم ولی بعد 3-4 سال از مدرسه و این چیزا هنوزم یه فوبیایی و ترسی رو تو ذهنم درست میکنه اصلا نمیتونم تحملش کنم.

-بوی پاییز و هوای سنگینش 

-درختای پشت مدرسه ی مصطفی خمینی کرج (ابتدایی ام)که یه تصویر بارونی توذهنمه ازش

-هوای سرد و مرطوب

-وایییی جو سنگین ابری

-کاپشن که چند سالیه نمیپوشم تحت تقریبا هیچ شرایطی خیلی اذیتم میکنه!!! وای اون کاپشن سبزه...

راهنمایی خیام که با وجود آقایون دوست حسینی و فکر کنم شریفی و همتی که خیلی خوب بودن همچنان استرس حضور آقای بیات و اسماعیلی که خدا ازشون بگذره امیدوارم و آقای گلستانی که تو دماغی حرف زدنش 365 روز سال رو اعصابم بود تصویر خوبی تو ذهنم نزاشته ....

دبیرستان موعود که حدود 90 درصد آدمای توش دچار یه بیماری خاصی که اسمشو نمیخوام ببرم بودن البته 10 درصد آدم حسابی هم توش بودن ولی 90 درصد میچربه معمولا و تصویر ابری بارونی زیر دکل های بدون بار کنار درختای مدرسه بغل ساختمون تو ذهنمه با بوی گرم هتل کالیفرنیا و اگه یه روزی نوم تو و موسیقی کلاسیک بتهون و موتزارت و شوپن و ... !!

حسابی افسرده میشم واقعا

البته هرسال یه ماه مونده به پاییز رو عزادارم ولی وقتی پاییز میشه خیلی هم بد نیست.

نمیدونم گاها دوسش هم دارم ولی نمیدونم چی ازش دیدم که انقد بدم میاد از شروعش

اینا در حالی هست که حتی دانش آموز درس نخونی هم نبودم و از مدرسه رفتن بدم نمیومد...

همه ی اینا رو گفتم که بگم 31 ام مرداد تا 1 ساعت و 55 دقیقه دیگه تموم میشه و وارد 31 روز مونده به پاییز میشیم!