نکته ای در مکالمه ای با بیژن
سلام
متاسفانه شاهد این هستیم که گاها دانشجو هایی که میرن آزمایشگاه ها بخاطر این که استاده مورد نظر ساپورت مالیشون میکنه از پول خرج کردن دیگه نمیترسن...
مثلا تو انجمن مکاترونیک یه سری ربات تعقیب خط (یه سری یعنی یه چند تایی) زده بودن با برد FPGA که قیمت هر برد مثلا 2 میلیون تومن بود
یا مثلا تو آز مرادی ، یه برد چرند که یک بلوتوث و LCD فقط داشت رو با چاپ سبز زده بود و دولایه
یا مثلا حسن رفته بود آز دکتر اسمشو یادم نمیاد میگفت برای راه انداختن یه LCD 2x16 میان یه برد دیسکاوری میزارن
یا مثلا برای راه انداختن یه ربات که 200 گرم هم چیز حمل نمیکنه پیشنهاد 4 تا موتور گرون میدن
یا مثلا برای حرکت یه چیزی که قراره کلا تو دوتا پوزیشن خیلی تابلو قرار بگیره سروو موتور میزاره
یا برای درست کردن 300 ولت ده تا DC/DC هر کدوم 30 تومنی میزاره در حالی که میشد با یه بوست کلا 20 تومنی زدش با 10000 برابر جریان بیشتر
یا میلیون ها چیز دیگه ...
کاشکی استاد هایی که قبول میکردن دانشجوی کارشناسی بیاد پیششون میگفتن یه سال اول هر کاری کردی خودت هزینش رو باید بدی ازون ببعد با من .. اینجوری این قشر علاقمند هم دچار مرض اور دیزاین های خرکی و چرند نمیشدن
