بوی زمان

سلام

یه چیزی قبلا نوشته بودم شبیه این دوباره میخوام بگم

یه موقع هست که یه بویی یهویی به بینی میرسه و یه نفس عمیق تو اون بو میکشی و یهویی اون بو رو حس میکنی که انگار همینجوری تو مغرت جلو میره و از هر جایی رد میشه یه مداری رو تو مغزت روشن میکنه و به هرجایی میرسه یه زمانی یا یه چیزی رو یاداوری میکنه و بعد میره به سمت سینه و سینه رو سنگین میکنه و حس میکنی به قلبت فشار میاد. یه همچین چیزی یه کلیده به عمیق ترین بخشای حافظه جاهایی که عمرا با فکر کردن بهش نمیرسی

یه اسپری با بوی خنک شبیه بوی سبزه داشتم مربوط به یه اردوی مشهد بود از زمان پیش دانشگاهی ام راستش یه تعدادی آدم بودن که اون دوران رو زهر کردن بهم، اون اسپری رو نگه داشته بودم تا چند وقت پیش چند ماه یه بار یکم بوش میکردم راستش ثانیه به ثانیه اون زمان تو ذهنم زنده میشد.

درسته خاطرات جالبی نبود ولی خیلی  این حرکت جذاب بود باعث میشد که یادم بیاد که چقد افرادی که دور و برم هستن نعمتن، یه چیزی بود که وقتی یادم میرفت چقد آدم بی شخصیت ممکنه دور و برت باشن یکم سیستم سنجش شخصیت آدم ها رو برام کالیبره میکرد، آقای ر. آقای ش. آقای حتی اسمشو یادم نمیاد خدا رو شکر، آقایون دیگه که هنوزم یه خبر هایی  ازشون میرسه همون آدمای قبلی اند که فقط انگار برای افزایش آنتروپی جهان و برای گرم تر شدن کره زمین تولید شدن یا اصلا هدف تولید شدن نداشتن شاید،