Kingston بخش اول -- از مونترآل تا کینگستون

سلام!!

در کمال تعجب با 3 تا چمدون و یک کوله زنده از مونترال رسیدم به کینگستون و ازونجا هم باز هم زنده رسیدم خونه جدید به مدت سه ماه.

اول این که احسان و محسن میخواستن چمدونارو بااتوبوس ببریم تا مگاباس و دیدم هزینه بلیط اونا باخودم میشه 2x6+3 و بهش گفتم بزنه ببینه Uber چقدر میشه. اوبر شد 15 دلار گفتم خب چه دردیه کلی پیاده هم بریم و .. همون اوبر رو گرفتش و بعد ده دقیقه رسیدم. اوبر همون اسنپ خودمونه.

من نفهمیدم چرا بعضی چراغای راهنماشون 4 تا یی بود بجا 3 تا. 

عکس مونترال

خیلی شبیه تهران بود حقیقتش یعنی مخصوصا قسمت Downtown که شلوغ پلوغ و مرکزیه شهره و دانشگاه Concordia که محسن و احسان درس میخونن اونجاست و محل اقامتشونم اونجاس واقعا شبیه بود. آسفالتا بخاطر برف و بارون های شدید نابود شده بودن و ساختمونا هم تمشون اینجوری که تو عکسه هست بود. ولی مثلا از تفاوتاش رنگ ساختمونا و آدمایی که داشتن برای ورزش کنار خیابون میدوییدن بود که طبق تجربه اگر این کارو تو تهران کسی بکنه قطعا شش هاش رو از دست میده. دوچرخه سوارم بود تو خیابون. خیلی عجیب رانندگی میکردن مثلا ماشینی که من سوراش بودم شاید یه دقیقه کنار فرعی وایساد تا ماشینای دیگه که تهه خیابون اصلی بودن برسن و رد شن. 

 

بعد که رسیدم ایستگاه مگاباس همه تقریبا 1 دونه ساکی چیزی داشتن و من با بینهایت تا چمدون.. بهپیشخون رفتم و گفتم اینا چجوری حساب میشه گفت که 40دلار برای دوتا چمدون اضافه باید بدی و دادم و دو تا رسید داد گفت بهراننده نشون بده.

خلاصه با هزار بدبختی کشوندم چمدونا رو بیرون و سوار اتوبوس کردم. خودمم رفتم سوار شدم.

مگاباس اتوبوساش شبیه vip های خودمونه از بیرون ولی اصلا شباهتی نداره. صندلیاش عادی ان و دو طبقه صندلی داره. توی حرکت وایفای داره و برق برای شارژ گوشی. موقع خرید بلیطم مثلابلیط صندلی جلوی طبقه دوم چون خیلی ویوش خوبه 5 دلار اضافهباید داد یا مثلا صندلی پشت راننده میز وفضای بزرگ داره یکم گرون تره و....

 

عکس مگاباس که خودم نگرفتم تو گوگل بود

خلاصه این که 40 دلار بعلاوه 40 دلار بعلاوه حدود 5 6دلار مالیات سر این جابجایی تو پاچمون رفت. 

رسیدیم و تو راه بغلم یه دختری بود که قیافش حدود 20 25 میخورد ولی بازی هایی که تو گوشیش میکرد به بکه ها میخورد. خلاصه ترسیدم under age باشه و چون قانوناشونو نمیدونیم یهو صاحب پیدا کنه و داستان بشه. اونم شروع به صحبت نکرد البته کلا صدای صحبت دو نفر فقط میومد. پس بی صدا تا اخر مسیر رفتم.

عکس نقشه

حدود 2 3 ساعت توبلیط زمان سفر بود ولی 45 دقیقه بیشتر طول کشید. خیابوناشون شلوغ نبود و لاین رفت از لاین برگشت جدا بود و یه چاله به اندازه 4 5 لاین شاید بینشون خالی بود. نکته جالب تغییر زبون تابلو ها از فرانسوی به انگلیسی توی گذر از کبک به آنتاریو بودش. البته در واقع دو زبونه میشد انگلیسی و فرانسوی.. مسیر هم فقط درختای تازه از زمستون در اومده بود و همه سبز خیلی مرده بودن.

 

 

ویدئو کوتاه از مسیر -- تقریبا همش همینجوری بود -- کیفیت رو اوردم پایین که بیخودی دانلود نکنید چون واقعا هیچی نداره

 

چیز جالب تابلوهای به سمت USA بود تومسیر :)

برای حسن و وحید از دکلای توزیع و انتقالشون عکس گرفتم و چون احتمالا کس دیگه ای علاقه نداره نمیزارمش (اونام خیلی علاقهنداشتن :)) ). ترانسای سر خیابوناشنم استوانه ای بود

کم کم به کینگستون رسیدم و پیاده شدم و چمدونارو گرفتم. و یکم وایسادم بزینم دقیقا چی کار دارم میکنم. هیچ ماشینی نبود و توی ایستگاه هم تقریبا تعطیل بود به دلیل شنبه بودن

سیستم اینجوریه که یه نفر دارن برای خالی کردن بارا از اتوبوس که برای ایستگاهه. و تنها فرد حاضر بود. ازش پرسیدم چی کار کنم من کردیت کارت ندارم و سیم کارتم ندارم گفت اوکیه برو تو تلفن هست. گفتم خب کسی رو هم ندارم :)) گفت نه تلفن مجانیه زنگ میزن به تاکسی. گفتم اهااااا

برداشتم تلفن رو یه صدای خیلیی ضعیف صجبت میکرد و گفتم ماشین میخوام و پرسید کجام و... ولی اسم نپرسید و یکم عجیب بود. منتظر موندم یه ربع دیدم هیچکی نیومد. از یه خانوم و دوتاپسر که تو ایستگاه منتظر اتوبوس بودن پرسیدم این چقدر طول میکشه بیاد گفت نمیدونم حداکثر یه ربع شاید.

دوباره گوشی رو برداشتم و یکی دیگه برداشت و آدرس رو دادم و محل رو هم گفتم و ایندفعه اسمم رو پرسید و اسپل کردم براش و چند دقیقه بعد یه ماشین اومد. 

پرسیدم از ماشینه همونه گفت آره. 

سوار شدم

 

نقشه مسیر ترمینال تا خونه

بسه دیگه ادامه داستان تو یه پست دیگه