سرعت پردازش
سلام
یه موضوعی که چند وقت پیش راجع بهش یه ویدئو میدیدم سرعت پردازش تصویر مغز بود.
این که چرا ما داریم با این سرعت 30-60 فریم بر ثانیه میبینیم؟
ولی قبلش جالبه بدونیم که سرعت پردازش اطلاعاتی که از peripheral vision میان خیلی بیشتره ولی دیتیل کمتری دارن. مثلا به نور و رنگ کمتر حساسه. پریفرال ویژن همونطور که تو عکس معلومه جاهای خارج از مرکز دید هست.
حالا بماند.
سوال اینه که مغزمون توانایی پردازش سریع تر رو داره و اگه داره چرا این کار رو نمیکنه؟
جواب اینه که سوال پیشفرض اشتباهی داره. مغز با سرعت ثابت پردازش نمیکنه.
حالا چرا حالت عادی سرعتش انقدره؟
چون آدمیزاد توی تکاملش یا هرچی اسمشو میزاریم، به سرعت های بالاتر از این نیاز چندانی واقعا نداشته. این سرعتای بالا توی رانندگی و فیلم دیدن فقط لازمه و کارای مشابه که تا 200 سال پیش وجود نداشته. حالا از حدود 200.000 سال قبل که اولین هوموسپین ها اومدن یا اگه دوست ندارید از 10.000 سال قبل که یکم تمدن به وجود اومده تا الان ملت واقعا درگیر چیزای آروم تری بودن.
بدن ما هم یه جوری بالانس شده که انرژی رو به بهترین شکل استفاده کنه. وقتی که سرعت تغییر تصاویر انقدر زیاد نیست مغز لازم نداره انقدر انرژی مصرف کنه. همین جوری 20% انرژی بدن داره میره اون تو. و این چیز گرون قیمتیه برای یک جاندار.
حالا تجربه هایی مثل شهربازی و یا تصادف تجربه های جالبی اند. اگه تصادف کرده باشید، میدونید که اون لحظه تصادف همه چیز صحنه آهسته میشه. دلیلش اینه که مغز باید خیلی سریع تصمیم بگیره اگه بتونه. برای همین تو یه حالت Overdrive میره ولی به شدت بعدش خسته میشه. توی شهر بازی و چیزای عجیب غریب هم همینه.
حالا پیرو اون اتفاقی که پست قبل گفتم، تو اون حالتی که باید تصمیم میگرفتم چی کار کنم، 5-6 روز رو باید مرور میکردم و بکگراند خودم و این که چه اتفاقی قراره بیفته و مصلحت چیه و همه ی اینا تو 10 ثانیه شاید اتفاق افتاد ولی چند دقیقه برام گذشت. شاید برای همین بود وارد panic شدم. ضربان قلبم بشدت بالا رفت و بعدش تا نیم تا یک ساعت فقط داشتم ریکاوری میکردم.
خیلی جالبه این حالت های مختلف مغز. هر حالتی بجز حالت همیشگیش :)
-------------
این پریفرال ویژن چیز جالبیه. میتونید تمرین کنید براش. شاید دیده باشید ولی از تکنیکای تند خوانی همین تقویت پریفرال ویژنه. چون فرض کنید بجای خوندن کلمه به کلمه به وسط جمله نگاه کنید و کلش رو ببینید. یا به وسط صفحه نگاه کنید و کلش رو ببینید. خیلی خوب میشه نه؟
الان که رو تخت/مبل/صندلی ولو شدید، جلو رو نگاه کنید و بدون حرکت چشم سعی کنید کل دیوار رو ببینید. بعد بهش سقف رو هم اضافه کنید و همین جوری میدان دید رو زور بزنید بزرگتر کنید.
بعد مدیتیشن هم پریفرال ویژن بشدت بهتر میشه. میتونید این تست رو قبل و بعد یک ساعت مدیتیشن کنید.
دفعه بعد که بیرون رفتید مخصوصا یه پارکی جایی، شروع کنید درخت جلوتون رو ببینید و بعد میدان دیدتون رو بزرگتر کنید. من خودم تا چند وقت پیش یه درخت کامل رو بجز عکس/ یا از خیلی دور ندیده بودم. جوری که هم همه ی برگاش معلوم باشه هم بافت بدنه اش و هم همه چیز. بعد درختای بغلش و زمینی که روش هست و .... عین یه عکس که همه چیز تو فوکوسه. قشنگه دنیا
-------------
تمرین هایی هم برای حفظ آرامش تو پنیک هست. نمیدونم چرا ولی خیلی به این استیت علاقه مندم. پنیک وقتی به وجود میاد، اول ترس ظاهر میشه بعد دلیل ترس! خیلی جالبه. معمولا اول دلیل ترس ظاهر میشه بعد ازش میترسید ولی پنیک برعکسه. با دارو میشه به پنیک استیت رسید (با مقدار مناسب کنبیس)، سر ارائه دادن میشه، کلا هر کاری که استرس زیاد داشته باشه میتونه باعث رد دادن و پنیک بشه.
منم که سلطان استرس، برای همین شروع کردم از چند ماه پیش روش کار کردن و اون روز هم خیلی بدردم خورد :) جدی جدی خیلی خوبه آدم بتونه تو اون ضربان قلب بدون لرزش حرف بزنه.
ترس یه چیزیه که آدم اگه ازش فرار کنه بزرگتر میشه. ولی اگه بشینید و بزارید از روتون رد بشه کاری نمیتونه بکنه. به قول معروف ترس Reactive هست نه Active. چیزای اکتیو خودشون عاملن ولی چیزای ریاکتیو یه چیزی میخوان که بهشون معنی بده.
حالا یه پست بعدا برای مدیتیشن مینویسم که نحوه کم کردن استرس و نفس کشیدن و مدلای مختلف رو توش بگم
این مبارزا(نینجا،سامورایی:) رو بالا بردن سرعت پردازش مغزشون کار می کردن که سرعت عملشون بالا میرفته؟ چون از یه جایی به بعد دیگه تمرینات فیزیکی زیاد جواب نمیده.
پنیک بیماری وحشتناکیه واقعا. مواظب خودت باش.