Nikolaa
سلام
نیکولا یه پستی داشت که میگفت داستان نوشتن مثل بچه زاییدنه ، تا وقتش نرسه هرچقدر هم تلاش کنی نمیشه چیزی نوشت ولی یه روزی دردت میگیره و باید یه گوشه بشینی و شروع کنی نوشتن. یه همچین چیزی
حس میکنم پست وبلاگ گزاشتنم همینجوریه
ممکنه خیلیاش برای بقیه بی معنی باشه این ولی من خودم وقتی قراره یه پستی بزارم ، چند ساعت مغزم شروع میکنه همینجوری هی تو خودش گیر میکنه و آخرش وقتی تونست با کلمه بیانش کنه یهویی تو تاکسی رو تخت و یا جلو لپتاپ باشم باید بنویسمش وگرنه از بین میره. حداقل 90% پستام اینجوریه.
ازون طرفش هم مثلا امشب قرار نبود من پستیی بزارم برای همین شاید 10 بار صفحه ارسال مطلب رو باز کردم و از دستور پخت غذا تا یه چیز دانشگاهی اومدم یکی دو پاراگراف نوشتم ولی نه .. اصلا نمیچسبید...
اینم جزو 10% پستایی هست که زوری نوشتمشون! البته چند هفته پیش میخواستم راستش بنویسمش، حتی به علی هم گفتم ولی نشد.
