درونگرایی
سلام
آزمایشگاهی که توش هستم از یه سری ازین پارتیشن ها تشکیل شده که میز کار افراد رو از هم جدا میکنه. این باعث میشه حداقل ارتباط رو با اطرافیان داشته باشی! برای همین آزمایشگاه از کتابخونه ساکت تره...
به لحاظ کاری شاید خیلی خوب بنظر برسه ولی واقعا دپرس کنندس!
تو کل روز از اطرافیان فقط صدای کیبورد و موس و بوی غذاشون که با وجود این که غذا خوردن تو آزمایشگاه ممنوعه میخورن رو حس میکنی!
دانشجو های تحصیلات تکمیلی یه اتاقی دارن که مثلا یخچال و مایکرویو و تلویزیون و مبل و میز شبیه میز جلسه و ... داره و اون اتاق برای اینه که مثلا ناهار رو برن اونجا ولی ازون جایی که دانشجو های برق خییلیی درونگرا ترزین حرفا هستن، همین آزمایشگاه رو ترجیح میدن
-----------
فکر کردم همه جا اینجوریه، با همخونه ای ها که داشتیم حرف میزدیم گفت باید بیای دانشکده فیزیک رو ببینی واقعا هیچ کسی قانون رعایت نمیکنه! آزمایشگاهش یه فضای بزرگه که میز ها اطرافش به سمت دیوار هستن و یه چند تا میز وسطه ، و همه با هم حرف میزنن! هیچ کسی کار نمیکنه :))
میگفت اول هفته جلسه ی همه ی افراد آزمایشگاه با همه، میگفت دفعه اولی بود که تو این آزمایشگاه بودم و این جلسه رو رفتم، مسخره ترین جلسه ی staffی بود که رفته بودم! همه داشتن همدیگه رو مسخره میکردن و برای پروژه های همدیگه جوک میگفتن. دیگه این که میگفت سوپروایزره هم تو همون آزمایشگاهه و نمیدونم چرا هی همه رو تشویق میکنه بریم بیرون برای نوشیدنی! همیشه! آخر هفته ها هم جمعه، فوتبال اساتید و دانشجو هاشونه و گفتن که خیلی Competitive نیست، البته من که میدونم بخاطر این که
professors suck at footbal
خلاصه مث این که حسابی دانشکده ها فرق میکنه!
