ایرانی

سلام

ایرانی های اینجا خیلی خوبن 

قبلن هم گفتم. میکشوننت کنار میگن تا میتونی از ایرانیا دوری کن

امروز یکی از بچه های آزمایشگاه منو موقع خروج دید. سلام و... کردیم گفت بیا یه سر بریم خونه. خیلی بچه خوبیه دومین کسی بود که بهم مشاوره داد. گفتم یکم ساکت نیست آزمایشگاه گفت که.... چیزایی که قابل نوشتن باشه نگفت و یه بسته قرص در اورد گفت من اگه اینا رو نخورم میمیرم از افسردگی!

منو برد دوتا خیابون اونورتر حدود 100 متر خونش بود. گفت بیا بریم پیش دکتر نصیحتت کنه. رفتیم یکی درو واکرد آقای 35 ساله مثلا بود. رفتیم تو و گفت ایشون قذیمی ترین کسیه که تو کینگستونه و میشناسمش. 7 8 سال بود اینجا بود. 

خلاصه سرتون رو درد نیارم

اهل دل هاش اینجاش رو درک میکنن: گفت که یه عنوان TA سال هم داره :)  قشنگ ج. ک. بود

گفت که ببین هر کاری میکنی حواست باشه که همخونه ایرانی نگیری. خارجیا اینجورین که بگن یه جا بیا بگی نه دوبار بگی نه میفهمه بیخیال میشه. ولی ایرانی ها زبون همدیگه رو خوب میفهمن. و این خیلی خطرناکه چون ولت نمیکنه. و تو ان بیشتر وسوسه میشی.

خودش گویا یه دوران خیلی افتضاحی داشته بوده. 

میگفت که هر چیزی میخوای بخوری هر کاری میخوای بکنی بزار دو سال بعد این لامصب تموم شدش کن. فکر کن دو سال دیرتر اومدی. (ببخشید) فکر کن خواجه ای.  میگفت که ماها خیلیامون چون از ایران اومدیم شاید خیلی احساس آزادی الکی میکنیم و این کار دستمون میده.

میگفت یکی بود اومده بود اولش گفت حاجی ببین چقدر تو این بارا الکل میخورن گناه میکنن سه ماه بعد وقتی آبجو داشت میخورد و از یه دختره لب میگرفت دیدمش.

بعضیام هستن که از همون اول یکم تنشون میخاره. از همون اول شروع میکنن مهمونی گرفتن و تور کردن دخترا و خونه رو شب ساعت 3 شب رو سرشون میزارن و کثافت کاری میکنن. 

خلاصه انقدر ازین مثالا زد که مطمعن شدم پدیده نرمالیه. 

اگه یه چیزی انقدر برای بقیه اتفاق میفته خیلی احتمالش کمه برای من اتفاق نیفته. 

خیلی ایرانی های اینجا خوبن

با دلسوزی میگن سمت ایرانیا نرو...

......... ..................................... 

درد و دل... 

یه بار دیگه برای خودم یادآوری میکنم

دکتر داورپناه گفت یه غلطی میکنی(خودش میگفت یه تصمیمی میگیری) یا نکن یا اگه کردی تا اخرش پاش وایسا...

همه چیز یه جورایی حواس پرتیه ... تا یه ده دقیقه حواس پرتیا میره کنار خیلی ناراحت کننده میشه کل قضیه... واقعیت خیلی مزخرفه. 

آسمون دیشب که داشتیم برمیگشتیم خیلی ناراحت کننده بود. اولین بار بود ستاره های اینجا رو داشتم میدیدم. تنها چیز مشترکی که باخونه مونده.

برم نماز