کار
سلام
یکی از بچه ها 3-4 تا شرکت درخواست کار داده بود یکیش که توی ونکوور بودش بهش گفته بود بیا مصاحبه، محض اطلاع بگم این شهر 2-3 هزار کیلومتر فاصله داره، ایشونم رفته بود اونجا و هزینه هاش پا خودش و اونام یه چراغ سبزی بهش نشون داده بودن، برای همین زود دفاع کرد و دیگه الان اون پوزیشنی که داشت و حقوق میگرفت رو نداره. ولی اینا بعد مصاحبه گفتن حالا خبرت میکنیم و این حالا خبرت میکنیم ممکنه 3 ماه طول بکشه.
حالا الان باید توی کارای جنرال مثل صندوقداری و قهوه فروشیا و فروشگاها درخواست کار بده تا این 2-3 ماهش بگذره یا تو جابجاییای مردم ساعتی کمک کنه. خونه هم نمیتونه بگیره با اون حقوق و مجبوره این چند وقت رو تو خونه ی بقیه به صورت چرخان! باشه. البته میتونه بگیره ها ولی ترجیحش این بوده لابد.
برای جاهای دیگه هم درخواست کار داده ولی هنوز خبری نیست.
خلاصه اینجوریاس.
البته بین خود اینایی که اینجان کار تو این جاها خیلی چیز عجیبی نیست، این حالتی که کار تو این جاها رو بد ببینن رو فقط تو ایرانیا دیدم! حتی همخونه ای جدیدام دوتاشون همینجوری بهم گفتن که تو والمارت و ... کار گرفتن که یعنی تبریک بگم بهشون! یعنی کلا چیز پذیرفته شده ایه! یکیشون تو Army هست و برای شغل دوم گرفته یکیشونم برای خرج کالجش
