نمیدونم

سلام

واقعا نمیدونم چرا ماها اینجوری ایم. واقعا نمیدونم. من توی پست سایکیدلیک ها، کلی اطلاعات عمومی نوشتم و نوشتم که اینا یه جرقه شاید بشه که کسی که دوست داره ببینه واقعا چخبره بره دنبالش. بعد دوستم میاد همچین کامنتی میزاره. کل هدف پست به زبون آدمیزاد این بود که تحقیق کنید بدون بایاس. لابد یه مرگی هست که دارم میگم تحقیق کنید دیگه. نه رفته یکی از ویدئو ها رو ببینه نه رفته مستند ها رو بخونه. صرفا از بایاس فکری خودش نتیجه گرفته.خب عزیز من این همه درس خوندی و از خدا عقل گرفتی که بتونی استناد و نتیجه گیری کنی دیگه. من مگه گفتم این دارو ها جواب همه ی امراض و رسیدن به خداس؟ من مگه گفتم اینا اصلا چیز خاصی اند؟ گفتم رد پاشون تو کل تاریخ هست و الانم کلی تحقیقات راجع بهش میشه و وقتی میشنویم رییس ستاد مبارزه با مواد مخدر کوکایین و گل رو تو یه گروه میزاره و مشابه اعلام میکنه بدونیم اشتباهه. یا حداقل پس فردا بچت داشت گل میکشید یا کوفت مصرف میکرد بدونی حداقل چقدرداره زندگیش رو نابود میکنه یا نمیکنه.

حیف اون بودجه مملکت که بعد ۴ ۵ سال ملت هنوز روش تحقیق رو یاد نمیگیرن. از جمله خودم.

انگار هرچی میشه سریع باید اعلام نظر کنن. بابا شروع کن یه وبلاگ بنویس بع از دو سال ببین چقدر نظراتت مسخره بوده. بعد بفهم که دو سال بعدم ممکنه نظرات الانت اشتباه باشه. و آدم در هر لحظه ممکنه نظراتش اشتباه باشه. اگه همچین حسی هم نداره کسی یا نا آگاهه یا سایکوپت.

یکم شک کردن به نظرات بخدا بد نیست.

من خیلی وقتا کامنتای اینجوری رو جدی نمیگیرم ولی وقتی دوستی که اعتقاد دارم آدم حسابیه و اهل فکر کردنه همچین چیزی رو فقط بر اساس بایاس مینویسه واقعا ناراحت میشم. اونم به صورت خصوصی که نتونم جوابی بنویسم. یعنی که من میخوام حرفم رو بزنم و چیزی نمیخوام بشنوم.