کرونا

سلام

 

هرجوری نگاه کنیم، این سال 2020 سال عجیبیه. سال 2020 میلادی 1399 هجری شمسی. سالیه که سنت الهی برامون داره به اجرا گذاشته میشه. سالیه که کره زمین در کمال آرامش، خشمش رو بهمون نشون داده. ویروسی از جنس همه ویروسایی که قبلا هم باهاشون طرف بودیم برامون فرستاده شده. ویروسی که باعث شده

دم عیدی نریم خرید و چیزایی که لازم نداریم رو بخریم و مصرف بیش از حد کنیم. باید قبول کنیم که بخش بزرگی از اقتصاد ایران تو همین عید حرکت میکنه. عید جاییه که خشکبار، لباس، غذا خیلی مصرف میشه. بیش از حد نیاز. این نوروز همون نوروزیه که چند صد سال پیش بوده؟ این مناسبت با این هدف بوده؟ چقدر باهاش فاصله گرفتیم؟

چرا خدا نباید جلوی این رو بگیره؟

 

ویروسی که آدمایی که به قدری خودخواه و خودرای بودن که به حرف مسئولا و پزشکا گوش ندادن و تو خونه نموندن و رفتن مراکز مذهبی و تفریحی رو آلوده کردن رو گرفتار کرد. حالا این نمونه ی ایرانش، نمونه های خارجیش هم همین.

چرا خدا نباید جلوی این رو بگیره؟

 

ما شهر هامون رو خیلی آلوده کردیم. خیلی خیلی. به قدری که دیگه تو چند سال اخیر داشتیم مدارس و دانشگاه ها و بعضی وقتا شرکتا و اداره ها رو میبستیم چون نفس کشیدن خطرناک شده بود. با این ویروس چقدر متوجه شدیم میشه یه جور دیگه هم زندگی کرد؟ میشه خیلی کارا رو از راه دور انجام داد و رفت و آمد های غیر ضروری رو متوقف کرد

چرا خدا نباید جلوی این رو بگیره؟

 

ماها توجهمون از توجه به خودمون خیلی دور شده بود. این تعطیلی و قرنطینه شاید باعث شده که مجبور بشیم با خودمون روبرو بشیم. که آیا میتونیم با خودمون زندگی کنیم؟ یا لازمه حواسمون رو پرت کنیم. هر روز حواسمون رو پرت کنیم.

چرا خدا نباید جلوی این رو بگیره؟

 

آدمایی که به نایس بودن معروف شده بودن رو رسوا کرد. و دیدیم که شخصیت اصلی خیلی از آدم ها که بیخودی به خوب بودن معروف شدن وقتی مشخص شد که داشتن سر دستمال توالت دعوا میکردن.

چرا خدا نباید جلوی این رو بگیره؟

 

دیدیم که مشکل از خودمونه. کسایی که ادعای مدیریت میکردن و مدیر نبودن، نتیجه کارشون کشته شدن تعداد زیادی آدم بود. کسایی که مسئولیت قبول کرده بودن متوجه شدن که این یه بازی مسخره قدرت نیست و نیاز به مدیریت و مدبر بودن داره. وگرنه دست خدا از همه دستا بالاتره و با یک ویروس لهشون میکنه. دست خدا این ویروسه. و چقدر خدا هنرمنده که بیشترین قدرتش رو با کوچکترین موجود که حتی زنده هم حساب نمیشه نشون داده. 

دیدیم که چقدر بد میتونیم باشیم که یه چیز ساده مثل ماسک و ژل ضد عفونی کننده رو احتکار کنیم. این آدم ها از جنس خومون هستند. آدمای دیگه نیستن. خودمونیم که زشتی کردیم.

اقتصاد دنیا از هر طرف در حال سقوط هست و این سقوط باعث هم سطح تر شدن مردم میشه. شرکتای بزرگی که باد کرده بودن سهامشون بیشتر از 50 درصد سقوط کرد و خیلیا بیکار شدن همین الان. این فقط مختص شرکت ها نیست و کشورهای مختلف همزمان دارن به سمت بد بختی میرن. شاید این یه سیگناله که ما رو متوجه خودمون که که خود خواهی و جمع کردن سرمایه برای خودمون مثل کلاغ با یک ویروس چند میکرومتری میتونه تو خطر قرار بگیره. این راهش نیست. راه درستی نیست. راه درست کمک به همدیگه است. وقتی همه همزمان بدبخت بشن، دوتا راه هست،

1- خودکشی.

2- کمک به همدیگه.

الان قدرت انتخاب داریم.

 

و چه راهی برای روبرو کردن مردم با خودشون بهتر از ویروس کوچیک که همه ی دنیا رو به چالش بکشونه.

چقدر رفتار خدا قشنگه. قدرتش رو در نهایت سکوت با چیزی که حتی دیده نمیشه بهمون نشون میده. 

 

که شاید میشه ازش برداشت کرد که قراره متوجه بشیم که شیطان یه چیزی نیست که بیرون از ما باشه. شیطان درون همه ی ماست و بستگی داره که چقدر شناخته باشیمش و بهش آگاه باشیم. اون قسمت تاریک وجودمون که باعث میشه از خودمون فرار کنیم یا به دیگران صدمه بزنیم رو جلوی چشممون اورده. یه سِرُم خودشناسی به همه ی دنیا تزریق کرده. این که خودمون رو نمیشناسیم و این گم کردن خودمون باعث شده که یه مدت زیادی راه رو کج بریم. وقتی هم که اینجوری میشه خدا دکمه ی پایان شبیه سازی رو میزنه تا یه بار دیگه ببینه که چجوری تصمیم میگیریم.

 

 

به قول این پستی که قبلا نوشته بودم که ترجمه ی یکی از پیش بینی های مصری ها بود، هر وقت همچین اتفاقاتی بیفته خدا خودش از طریق طبیعت راه رو درست میکنه که جهان بار دیگر شایسته پرستش خدا بشه. یه ترجمه خسته تو همون پسته هست اگه دوست داشتید.

که برای مصری ها هم همین اتفاقا افتاد و فکر کنم 10 بلای مختلف بعد از موسی سرشون اومد. که بیماری همه گیر جزوی ازشون بود. ماها هم آتش سوزی گسترده رو امسال تجربه کردیم. 5 سانت با جنگ جهانی فاصله داشتیم و اتفاقای دیگه. همش توی چند ماه اخیر.

 

But when all this has befallen, Asclepius, then the Master and Father, God, the first before all, the maker of that god who first came into being, will look on that which has come to pass, and will stay the disorder by the counterworking of his will, which is the good.

 

He will call back to the right path those who have gone astray; he will cleanse the world from evil, now washing it away with water-floods, now burning it out with fiercest fire, or again expelling it by war and pestilence.

 

And thus he will bring back his world to its former aspect, so that the Kosmos will once more be deemed worthy of worship and wondering reverence, and God, the maker and restorer of the mighty fabric, will be adored by the men of that day with unceasing hymns of praise and blessing.   

 

Such is the new birth of the Kosmos; it is a making again of all things good, a holy and awe-striking restoration of all nature; and it is wrought in the process of time by the eternal will of God.

 

For Gods will has no beginning; it is ever the same, and as it now is, even so it has ever been, without beginning.

 

For it is the very being of God to purpose good.