بهراد

سلام

 

ارزش هایت را خواننده هایی تعیین میکردند که در آسمان ها بودند و برای مردم این زمین

فقط فایل های صوتی خود را به هدیه می آوردند که از قدرت و لذت زندگیشان بگویند

و قافیه های خنده داری با زبان فارسی درست کنند که تو از گفتنشان لذت میبردی

ببخش که صحبت های من همچنان قافیه ندارد

برای کسی که در حال زندگی میان انسان هاست

کمی طول میکشد تا قافیه ها سر هم آیند

یادم است آن پارچ آب را در سلف دانشگاه 

به رویت پاشیدم،

شاید امیدوار بودم که بیدارت کند، هرچند که خودم خواب بودم

این زمین قدرت آن را نداشت تا چیزی که از نخبه بودن به تو فهمانده بودند

را به تو بدهد و حتی در زمان دانشگاه بسیار دیر شده بود

واقعیت این است که کسانی که تو را نخبه خطاب میکردند

بازی دست افراد قدرتمند بودند و هیچ گاه بویی از نخبگی نبرده بودند

به تو هدفی برای رقابت و تفکر نداده بودند

چون خود برای هدفی تلاش نمیکردند

هدفشان این بود که جوانانی تربیت کنند که بتوانند 

جوابی برای یک پارادوکس بیابند

و این هم صادقانه ترین جواب تو برای این پارادوکس بود

و اگر ذهنشان کمی کار میکرد، قبل از تو نفس خود را میکشتند

تا از تو نخواهند که بلیط یکطرفه ی رو در رو شدن با خالق خود را بگیری

تا از دست هایشان رها شوی

 

روحت شاد بهراد سلیمانی

بوی آشنا

سلام

 

دیروز تلاش کردم یه مقدار بال و کتف مرغ تو آرام پز بپزم. 

نمیدونم گفتم توی وبلاگ یا خیر ولی چند هفته پیش گلن، دوستی که راجع بهش چند تا پست نوشته بودم فوت کرد

و یکی از غذا هایی که خیلی خوب درست میکرد، بال مرغ با سس سیر و عسل بود. 

اولین برخوردم با غذاهای شیرین تو کانادا تجربه ای نبود که میخواستم تکرارش کنم ولی کم کم دیدم که خوشم میاد

یادمه از فسنجون های شیرین خیلی خوشم نمیومد ولی الان که فکر میکنم میتونن خوشمزه باشن.

 

چند وقت پیش یکی از همسایه ها یک آرام پز نسبتا قدیمی بیرون گذاشته بود و این جزوی از فرهنگ هست که جلوی خونه ها

ممکنه پیش بیاد که یه سری وسایل ببینیم که الزاما خراب نیستن ولی صاحب خونه دیگه نمیخوادشون 

و گذاشته که بقیه ببرنش. 

یادم اومد گلن همیشه توی آرام پز بال و کتف مرغش رو درست میکرد و میزاشت 3-4 ساعت بپزه و خیلی نرم و خوب میشد

منم رفتم یه مقدار بال و کتف گرفتم، البته از قبل مزه داره شده بود با یک سس دیگه که تند بود

یه مقدار بچه هویج هم داشتم و بهشون ادویه زدم و با بال ها تو آرام پز ریختم

 

این پست رو برای این قسمتش نوشتم

المنت آرام پز که شروع به گرم شدن کرد، یک بوی قدیمی رو برای من زنده کرد

بوی بخاری برقی هایی که دو تا المنت داشتن و خیلی وقت هست ندیدمشون

زمانی که کرج بودیم و نقل مکان به ساختمونمون کرده بودیم،

هنوز گاز کشی و آب گرم انجام نشده بود و مدت قابل توجهی طول کشید

تو اون مدت با بخاری برقی خونه رو گرم میکردیم و بوی المنت ها خیلی خاص بود

یادمه یک بار یکی از پتو ها رو روی بخاری برقی انداختم وقتی کسی خونه نبود تا شبیه کرسی بشه

اون پتو وسطش سوخت و مورد اعمال انضباط قرار گرفتم!

 

برگردیم به بال مرغ،

بعد 2:30 دقیقه دیگه دیروقت شده بود و تحملم کم شده بود و یکم برنج گذاشتم

این طور که بنظر میاد هویج به این سادگی ها و به آرومی نمیپزه. نرم شده بودا، شاید اگه یک ساعت بیشتر میموند بهتر میشد

ولی بال ها قابل قبول بودن. به نرمی و خوبی اون چیزی که گلن درست میکرد نشده بودن ولی

برای تلاش اول خوب بود