نوشته های من

از تجربه ی بودن

نوشته های من

از تجربه ی بودن

نوشته های من

به شکل زیبایی تصادفی

Instagram
www.instagram.com/maddy.tu.ra

drafter/ English
dra-fter.blogspot.com

بایگانی
آخرین مطالب
محبوب ترین مطالب
مطالب پربحث‌تر

معادلات دنیا

پنجشنبه, ۷ اسفند ۱۳۹۹، ۰۲:۴۵ ق.ظ

سلام

 

دنیا راحت چیزا رو به آدم میده. خیلی راحت. فقط کافیه آدم از خدا بخواد و براش وقت بزاره.

 

وقتی آدم اون چیزا رو بدست میاره هیچ حس خاصی بهش نمیده. چیزایی که کلی آرزوش بوده و زمان زیادی رو براش صبر کرده.

 

فقط موقعی که از دستش میدیم هست که یه نگاه به عقب میندازیم.

 

اونجاست که حس میکنیم.

 

خداحافظی کردن از چیزایی که بهشون حس پیدا میکنیم و تعلق پیدا میکنیم خیلی سخته. 

 

ماها نمیفهمیم وقتی وسط یه نعمتی هستیم چخبره. خیلی فهمش سخته که از بیرون بتونیم ببینیم تراژدی خلقت رو.

 

همه چیز به سمت از دست رفتن و نابودی داره میره. خلقت مثل یه بمب ساعتی میمونه که به سمت نابود شدن میره. 

 

ولی همون طور که تو فیلم مورد علاقه ی دوران جوانی ام! The Fault in Our Stars ماها میتونیم انتخاب کنیم که این بمب ساعتی که خودمونم یکیش باشیم کیا رو تحت تاثیر قرار بده.

 

و همه چیز دست خودمون. عمق فاجعه رو خودمون تعیین میکنیم. میزان عشق و دوستی و محبت و بخشش و گذشت و ... است که سرمایه و ماده منفجره ی این بمب هست. 

 

هر کاری هم بکنیم سر خودمون میاد. اگه خوش شانس باشیم و معادله رو خیلی دیگه خرابش نکنیم البته. 

 

فرار کردن از این فاجعه غیر ممکنه. سوال اینه که حالا که نمیشه فرار کرد چقدر میخوایم وسعت بهش بدیم؟ 

 

خدا بهمون رحم کنه فقط امیدوارم.

 

  • ظریف

نظرات (۲)

بعضی چیزا رو هم اصلا خیلی راحت به آدما نمیده و یا در کل نمیده!

پاسخ:
کسی که دنبالش باشه بالاخره تو این عمرش یه جوری بنظرم میتونه بدست بیاره. ولی خب باید حواسمون باشه چی میخوایم که بعد ۵۰ سال یهویی فقط یه ماشین خوب نخواسته باشیم. البته اوکیه ها ولی چیزای بهتری میشه خواست

تا حد زیادی باهاتون موافقم، ولی چیزی که گاهی ذهن‌م رو درگیر می‌کنه، اینه که واقعا «هیچ‌چیز»؟ یعنی واقعا هیچ‌چیزی نیستش توی این دنیا که آدم وقتی به دست آوردش، به جای این که خیلی زود طعم‌ش رو از دست بده، هرچقدرم که گذشت آدم با خودش بگه «آخیش! زندگی‌م یه مرحله رفتش بالاترها!».

نمی‌دونم، نمی‌دونم این قانون که همه‌چیز تا این حد پوچ و بی‌معنا می‌شن خیلی زود، فقط در مورد چیزای دنیاییه مثلا؟ یا اگر یه چیزی روحانی باشه، درونی باشه واقعا... چیزایی مثل دوست‌داشتن، پیشرفت کردن توی نزدیک شدن به خدا، اینا هم وقتی به دست بیان، بعد از یه مدت قراره همون‌قدر انگار نه انگار بشن؟

پاسخ:
فکر میکنم روابط انسانی اینجوری باشن.
یا مکاشفات ذهنی
ولی اولی همون مشکل درد خداحافظی رو داره دومی هم هرچقدر آدم بره توش تموم نمیشه. جفتشون رو دوست دارم.
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی